رایزنی برای ایجاد صلح دائمی میان باکو و ایروان

 

سفیر پیشین ایران در آذربایجان ابعاد سفر وزیر خارجه ایران به حوزه قفقاز را مورد بررسی و تحلیل قرار داد.

محسن پاک‌آیین درباره سفر منطقه‌ای وزیر امور خارجه کشورمان به حوزه قفقاز شامل آذربایجان، گرجستان، ارمنستان، روسیه و همچنین ترکیه اهداف این سفر اظهار داشت: این سفر آقای ظریف ضمن اهمیت، اهداف مختلفی را نیز دنبال می‌کند؛ اولین هدف تقویت نگاه به شرق و همکاری با همسایگان و همچنین ایجاد تنوع در همکاری شرکت‌های ایران در عرصه بین الملل است.

وی با بیان اینکه چهار کشور از پنج کشور مقصد سفر وزیر خارجه ایران،  همسایگان ما هستند و گرجستان نیز با یک کشور فاصله جزوه همسایگان دور ما به حساب می‌آید، تصریح کرد: توسعه روابط ایران با این کشورها آثار بسیار مثبتی خواهد داشت. اکثر این کشورها به دنبال مقاوم‌سازی اقتصاد خود هستند و اقتصاد این کشورها به ویژه کشورهای حوزه قفقاز، جمهوری آذربایجان گرجستان و ارمنستان می‌تواند مکمل اقتصاد ایران باشد و ایران می‌‌تواند با همین کشورها اهداف مشترک در حوزه اقتصاد مقاومتی را دنبال کند.

سفیر پیشین ایران در‌آذربایجان افزود: در بعد جزئی‌تر نیز سفر به حوزه قفقاز، روسیه، ارمنستان و آذربایجان با هدف مذاکره پیرامون قره‌باغ نیز خواهد بود. آتش بسی که در مسکو برقرار شد و مورد توافق باکو و ایروان هم قرار گرفت، باید تبدیل به یک قرارداد صلح دائمی شود و برای اینکه این اتفاق بیفتد، باید مسئله تعلق قره باغ به جمهوری آذربایجان و دفاع از تمامیت ارضی این کشور محقق شود که البته در طرح جمهوری اسلامی ایران بازگشت همه اراضی اشغالی آذربایجان به این کشور دیده شده است.

وی ادامه داد: تا زمانی که مناقشه میان دو کشور ارمنستان و آذربایجان حل نشود، سایه جنگ بر منطقه مستولی خواهد داشت و لذا یکی از موارد قابل مذاکره ایران با کشورهای مذکور همین موضوع خواهد بود.

پاک آئین با بیان اینکه در آذربایجان نیز مسئله توسعه همکاری‌های اقتصادی و شرکت ایران در بازسازی مناطق آزاد شده این کشور نیز می‌تواند مدنظر باشد، بیان داشت: این مناطق باید بازسازی شوند تا صلح در منطقه تثبیت شود و مردمی که از این شهرها از جمله قره‌باغ به باکو مهاجرت کرده‌اند به شهر‌های خودشان بازگردند؛ همچنین ایران نیز به عنوان نزدیکترین کشور بتواند نقش خوبی را ایفا کند. در عین حال همکاری‌های چندجانبه ایران روسیه ترکیه و گرجستان برای بازسازی مناطق هم می‌تواند یک نوع همکاری‌های منطقه‌ای را شکل دهد.

وی درباره تظاهرات مردم روسیه و در پاسخ به این سوال که آیا وزیر امور خارجه باید سفر خود را به این کشور به تعویق می‌انداخت، اظهار داشت: مسکو یکی از دوستان راهبردی ایران به حساب می‌آید و برنامه سفر آقای ظریف همانگونه که اعلام شده از مدتها پیش برنامه ریزی شده یود و به مسائل داخلی روسیه که اکنون به وجود آمده ارتباطی ندارد. 

وی تصریح کرد:‌ ایران باید به طور طبیعی روابط راهبردی با روسیه را دنبال کند چرا که ما مسائل متنوعی را با روسیه داریم که می‌توان از جمله آن‌ها به مسائل منطقه قفقاز و بحران قره باغ که موضوع مهمی در منطقه است تا همکاری‌های دو جانبه در حوزه‌های مختلف اقتصادی از جمله تجارت، انرژی و ترانزیت و همکاری در دریای خزر اشاره کرد. از سویی نیز هماهنگی‌های دو کشور برای دوره پسا ترامپ مسئله مهمی است؛ در این مقطع با توجه به سیاست‌های بایدن به ویژه در ارتباط با برجام، ایران هماهنگی‌هایی‌ را با روسیه خواهد داشت.

وی در پایان خاطرنشان کرد:  مسئله دیگر ظهور مجدد داعش است که اواخر دوره ترامپ با کمک آمریکا شکل گرفت و اکنون شاهد تشدید مواضع داعش در عراق هستیم که باعث کشته شدن مجاهدین حشد الشعبی شده است. برای مبارزه با تروریسم از جمله داعش هم در بعد سیاسی و هم در بعد نظامی هر دو طرف هماهنگی‌هایی را انجام خواهند داد.

سفر ظریف به باکو، مسکو، ایروان، تفلیس و ترکیه - علت مخالفت ارمنستان با طرح ایران در مورد قره‌باغ

 

سفیر پیشین ایران در باکو سفر ظریف به باکو، مسکو، ایروان، تفلیس و ترکیه را در راستای تقویت همکاری‌ها با همسایگان برشمرد و گفت: به دلیل اینکه ما در طرح خود از تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان حمایت و خواهان بازگشت قره باغ به این کشور بودیم، طرح‌‌مان مورد پذیرش ایروان قرار نگرفت.

به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، «محمدجواد ظریف» رئیس دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران که یکشنبه شب (پنجم بهمن ماه) در اولین مقصد سفرش به چند کشور وارد جمهوری آذربایجان شد، قرار است در ادامه این سفر به روسیه، ارمنستان، گرجستان و ترکیه نیز برود.

او پیش از این در گفت‌وگویی تصریح کرده بود: «قصدم این است به کشورهایی که می‌توانند برای کمک به بحران قره‌باغ و وضعیت صلح و ثبات در منطقه همکاری کنند، سفر کنم.» (اینجا بخوانید)

سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه نیز روز شنبه چهارم بهمن‌ماه مسائل دوجانبه، آخرین تحولات قفقاز، پروژه‌های در دست همکاری و بررسی زمینه‌های گسترش صلح و ثبات در منطقه را از اهداف این سفر خواند.

این نخستین سفر ظریف به این کشورها بعد از مناقشه اخیر در منطقه قره‌باغ است. وزیر امور خارجه (آذرماه) قصد داشت سفری به باکو و مسکو داشته باشد که به خاطر شرکت در جلسات مربوط به بودجه این سفر به تعویق افتاد و بعد از آن ظریف در تهران میزبان همتای آذربایجانی خود شد. 

پیش از این «سید عباس عراقچی» معاون سیاسی وزیر امور خارجه برای ارائه طرح جمهوری اسلامی ایران برای حل‌وفصل این مناقشه، سفری به باکو، مسکو، ایروان و آنکارا داشت و در دیدار با مقامات این کشورها این طرح را در اختیار آنها قرار داد.

* سفر ظریف در راستای تقویت سیاست همکاری با همسایگان و نگاه به شرق

در همین خصوص «محسن پاک‌آیین» سفیر پیشین جمهوری اسلامی ایران در باکو در گفت‌وگویی با خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، سفر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه به کشورهای حوزه قفقاز و روسیه و ترکیه را از چند منظر قابل توجه خواند و عنوان کرد: این سیاست در جهت تقویت سیاست همکاری با همسایگان و نگاه به شرق است. 

وی با ذکر این نکته که از بین این پنج کشور به غیر از گرجستان، این کشورها، همسایگان جمهوری اسلامی ایران هستند و گرجستان هم به عنوان همسایه دور ایران محسوب می‌شود، یادآور شد: تقویت سیاست توسعه روابط با همسایگان که یکی از اصول سیاست خارجی ایران به خصوص در دوره تحریم و در جهت مقاوم سازی اقتصاد است، می‌تواند یکی از اهداف این سفر باشد.

این تحلیلگر مسائل بین‌الملل، مسئله مهم این منطقه را در حال حاضر موضوع قره باغ خواند که با توافق آتش بسی که در مسکو بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان امضا شد و بعد از درگیری‌ها بین دو کشور، هفت شهر جمهوری آذربایجان از اشغال ارمنستان آزاد شد. 

پاک‌آیین با ذکر این نکته که دو موضوع در مقطع کنونی دارای اهمیت است، خاطرنشان کرد: «مسئله اول بحث حل مناقشه قره باغ به صورت کامل است؛ هنوز وضعیت منطقه قره‌باغ به مرکزیت خان‌کندی مشخص نیست و اگرچه این منطقه در چارچوب تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان قرار دارد، اما هنوز وضعیت روشن نشده و معلوم نیست که چه زمانی این منطقه به جمهوری آذربایجان برخواهد گشت و رژیم حقوقی حاکم بر قره‌باغ چگونه خواهد بود. آیا جمهوری خودمختار با اختیارات کامل و یا یکی از استان‌های جمهوری آذربایجان خواهد بود؟»

* تا وضع قره‌باغ مشخص نشود سایه جنگ بر منطقه حاکم است

به گفته وی تا زمانی که وضعیت قره‌باغ مشخص نباشد، همچنان سایه جنگ بر منطقه حاکم است و احتمال دارد در مقاطعی یا دولت ارمنستان سیاست‌های خود را عوض و تجدید قوا کرده و مجددا به آذربایجان حمله کند و یا جمهوری آذربایجان به خاطر مطالبات مردم آن کشور برای آزادی قره‌باغ، مجبور شود دوباره به اقدام نظامی دست بزند و به دنبال بازگرداندن قره‌باغ به کشور خود از طریق نظامی‌گری باشد.

سفیر پیشین ایران در جمهوری آذربایجان افزود: «این مسائل باعث می‌شود نه تنها سایه جنگ بر سر این منطقه کماکان وجود داشته باشد، بلکه برخی مفاد توافق مسکو نیز اجرا نشود. مثل کریدورهایی که پیش بینی شده باید باز شود، از جمله کریدور خان کندی به ارمنستان از مسیر لاچین و یا کریدوری که نخجوان را به منطقه مرکزی جمهوری آذربایجان متصل می‌کند، وضعیت این کریدورها مشخص نیست. اگرچه گفته شده نیروهای حافظ صلح روسیه می‌توانند نقش تاثیرگذاری در زمینه راه اندازی این کریدور داشته باشند، ولی به نظر نمی‌رسد روسیه به تنهایی و بدون موافقت جمهوری آذربایجان و ارمنستان بتواند این کار را به خوبی پیش ببرد.»

پاک آیین در ادامه این گفت‌وگو بر حل مناقشه قره باغ تأکید کرد و گفت: «مناقشه قره‌باغ باید حل شود و به اعتقاد من یکی از اهداف سفر آقای ظریف به این کشورهای درگیر یعنی جمهوری آذربایجان و ارمنستان و همچنین کشورهای صاحب‌نفوذ در منطقه مثل روسیه و ترکیه برای مذاکره درباره چگونگی پایان مناقشه قره باغ است.»

* مناقشه بدون بازگرداندن قره‌باغ به جمهوری آذربایجان حل نمی‌شود

وی خاطرنشان کرد: «این مناقشه در طول ۲۰ و چند سالی که وجود داشته، مانع توسعه اقتصادی دو کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان و به خصوص ارمنستان شده و آثار ناشی از وجود این درگیری در منطقه قره باغ و ارمنستان موجب شده این دو منطقه با مشکلات جدی اقتصادی مواجه باشند و واقعیت‌های موجود نشان می‌دهد که این مناقشه بدون بازگرداندن قره‌باغ به جمهوری آذربایجان حل نمی‌شود.»

پاک‌آیین گفت: «معتقدم اگر ارمنستان واقعیات منطقه را بپذیرد و به دنبال این باشد که مرزهای جغرافیایی تغییری نکند و قره‌باغ در اختیار آذربایجان قرار بگیرد، روابط اقتصادی ارامنه و آذری‌ها و ارمنستان و آذربایجان برقرار می‌شود، این موضوع خود به خود در حل مشکلات سیاسی ارمنستان و ترکیه نیز مؤثر خواهد بود و همه کشورها از استقرار صلح کامل در منطقه بهره‌ می‌برند و چه‌بسا نوعی همکاری‌ منطقه‌ای بین ایران، ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، گرجستان و روسیه در سایه استقرار صلح کامل محقق شود که این تحول به نفع همه کشورهای منطقه است.»

*  نباید مرزهای جغرافیایی تغییر کند و نباید کشوری در این منطقه تجزیه شود

سفیر اسبق ایران در جمهوری آذربایجان با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران با دو کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان رابطه بسیار خوبی دارد و تمایل دارد این روابط به همین شکل خوب ادامه یابد، اظهار داشت: «ایران در عین حال معتقد است نباید مرزهای جغرافیایی تغییر کند و نباید کشوری در این منطقه تجزیه شود، ولذا در این مسیر آقای ظریف مذاکرات خود را با مقامات این کشورها ادامه خواهد داد.»

* بازسازی مناطق آزادشده

پاک‌آیین دومین هدف سفر ظریف به این منطقه و خصوصاً جمهوری آذربایجان را بازسازی مناطق آزادشده از اشغال ارمنستان بیان کرد و گفت: «هفت شهر جمهوری آذربایجان آزاد شده است؛ چهار شهر در مجاورت ایران و در کنار رود ارس قرار دارند و فاصله برخی از این شهرها با ایران حدود یک کیلومتر و شاید کمتر است و سه شهر نیز با فاصله اندکی از مرزهای جمهوری اسلامی قرار دارند و جمهوری آذربایجان برای تثبیت موقعیت این شهرها و تثبیت پیروزی‌های خود نیاز به بازسازی این هفت شهر و بازگرداندن حدود یک میلیون آواره و اهالی این شهرها به این هفت شهر دارد.»

وی با بیان اینکه در حوزه بازسازی، کشورهای مختلفی می‌توانند به جمهوری آذربایجان کمک کنند، اظهار داشت: «ایران امن‌ترین، اقتصادی‌ترین و نزدیک‌ترین کشور به این منطقه است و ما ظرفیت‌ها و مزیت‌های بسیار زیادی برای بازسازی مناطق آزادشده جمهوری آذربایجان در اختیار داریم.»

سفیر اسبق ایران در باکو با ذکر این نکته که در حوزه فنی و مهندسی و انجام امور عمرانی و سازندگی نظیر ساخت مسکن، جاده، سد و هر چیزی که در حیطه بازسازی قرار بگیرد، نیروی انسانی توانمندی در ایران وجود دارد، خاطرنشان کرد: «ما در کشورهای مختلفی فعالیت داشتیم. به عنوان نمونه در اوایل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به سازندگی ترکمنستان بسیار کمک کردیم و همچنین در برخی از شهرهای دیگر در جمهوری آذربایجان و ارمنستان دارای این تجربه هستیم و از آن زمان بیست و چند سال می‌گذرد و تجربیات ما نیز بیشتر شده است.»

* توانمندی شرکت‌های پیمانکاری ایرانی

این تحلیلگر مسائل منطقه همچنین گفت: «علاوه بر این با توجه به توان فنی و مهندسی ایران، شرکت‌های پیمانکاری ایران می‌توانند با قیمت رقابتی و کیفیت خوب و قابل رقابت در شهرهای آذربایجان حضور یافته و اقدام به بازسازی کنند.»

به گفته پاک‌آیین، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان می‌توانند در زمینه برق‌رسانی، گازرسانی و استفاده از نیروگاه‌هایی که در کنار سد خداآفرین احداث شده، مشارکت داشته باشد.

وی با ذکر این نکته که شهرهای آزادشده نیاز به مواد غذایی و محصولات و تولیدات بهداشتی دارند که به راحتی می‌توانند از طریق ایران از استان‌های چهارگانه مجاور جمهوری آذربایجان شامل آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل و گیلان خریداری و تأمین کنند، گفت: «در حوزه ترانزیت هم خط آهن رشت - آستارا  مهم است. در چهاردهمین کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی در تهران بحث آن باز مطرح و دستور اجرای آن توسط رئیس جمهور داده شد که کار احداث راه آهن در منطقه رشت - انزلی باید سریعاً شروع شود، از این مسیر ترانزیتی هم جمهوری آذربایجان می‌‌تواند برای دستیابی به خلیج فارس استفاده کند و هم ما می‌توانیم از آن برای دستیابی به دریای سیاه در گرجستان بهره ببریم.»

پاک‌آیین برگزاری چهاردهمین نشست کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و جمهوری آذربایجان را که اخیراً در تهران برگزار شد برای دو کشور بسیار مهم خواند و افزود: «در این نشست سرفصل‌های همکاری‌ها مشخص شد و  احتمالاً در سفر آقای ظریف مراحل اجرایی  پروژه‌هایی که مورد توافق قرار گرفته در دستورکار قرار دارد و مسیرهای اجرایی کار را مشخص می‌کنیم.»

* وزارت صمت نظارت کند

پاک‌آیین نقش بخش‌های خصوصی ایران را در امر بازسازی بسیار مهم برشمرد و با ابراز امیدواری نسبت به مشارکت شرکت‌های معتبر ایرانی در این فرایند، هشدار داد: «البته باید وزارت صمت (صنعت، معدن و تجارت) و نهادهای دیگر نظارت داشته باشد تا شرکت‌های غیر معتبر با انگیزه سودجویی وارد این عرصه نشوند، چرا که اگر این‌گونه شود، باعث خواهد شد رقبای ما در منطقه جای ما را بگیرند.»

سفیر پیشین ایران در باکو همچنین در این گفت‌وگو ‌سفر ظریف را هم برای ایجاد ثبات در منطقه و هم برای دائمی‌کردن موافقت‌نامه صلح در حوزه قره‌باغ و همچنین در مورد بحث مشارکت ایران در امر بازسازی جمهوری آذربایجان حائز اهمیت خواند و افزود: «من آینده این مشارکت را کاملاً روشن می‌بینم.»

وی درباره موضع ایران در خصوص مناقشه قره‌باغ نیز گفت: «جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۹۱ میلادی و از آغاز درگیری‌ها از تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان حمایت و با تجزیه‌شدن جمهوری آذربایجان مخالفت کرده است. ما هیچ‌گاه طالب این نبودیم که قره‌باغ از این کشور جدا شود و بارها در مقاطع مختلف این موضع ما به صورت رسمی اعلام شده و به‌طور خاص، در سازمان ملل و سازمان همکاری‌های اسلامی ثبت شده و به‌ویژه در سازمان همکاری اسلامی، بانی قطعنامه‌هایی بودیم و همیشه حمایت کردیم.»

پاک‌آیین افزود: «در مقطع اخیر نیز در همان ابتدای درگیری‌ها اعلام کردیم از تمامیت ارضی آذربایجان حمایت می‌کنیم، ولی بعد از اینکه احساس شد جمهوری آذربایجان در این مقطع مصمم‌تر از همیشه است که سرزمین‌های خود را آزاد کند، ایران هم قوی‌تر وارد صحنه شد و مواضع خود را اعلام کرد و نقطه عطف این مواضع بیانات مقام معظم رهبری بود که فرمودند شهرهای اشغالی باید آزاد شود و مرزهای جغرافیایی تغییر نکند که در مفاد موافقت‌نامه مسکو نیز این مسائل رعایت شد و البته موضوع قره باغ هنوز لاینحل مانده که باید چاره‌ای برای آن اندیشیده شود.»

* چرا طرح ایران مورد پذیرش ارمنستان قرار نگرفت؟

پاک‌آیین همچنین درباره اینکه گفته می‌شود ایران در ارائه طرح خود قدری تعلل کرد و روسیه عملاً در این زمینه ابتکار عمل را به دست گرفت، گفت: «ما باید به ظرفیت‌های کشورها برای میانجیگری در موضوع قره‌باغ توجه کنیم. در میان کشورهایی که مطرح هستند مثل ایران، روسیه و ترکیه بیشترین ظرفیت را برای میانجیگری، روسیه دارد و علتش این است که روسیه از دوره قبل از فروپاشی، یک روابط تنیده‌ای با کشورهایی مثل آذربایجان و ارمنستان داشته و همچنان دارای نفوذ در این دو کشور است و هر دو کشور میانجیگری روسیه را می‌پذیرند؛ مضافاً بر اینکه روسیه یکی از رؤسای گروه مینسک است و به‌طور ذاتی هم این وظیفه میانجیگری را دارد و به طور طبیعی ظرفیت روسیه در این موضوع به مراتب بیش از ترکیه و ایران است.»

وی تأکید کرد: «ایران بعد از روسیه این ظرفیت را داراست که آن هم به خاطر اینکه هم با ارمنستان و هم با جمهوری آذربایجان دارای رابطه است، ولی ظرفیت آن به اندازه روسیه نیست. اینکه دو طرف درگیر یعنی آذربایجان و ارمنستان به مسکو رفتند و توافق را پذیرفتند، یک اقدام غیرمعمول و غیرمتعارفی نیست و قابل انتظار هم بود که نهایتاً با میانجیگری روسیه این مسئله به یک مرحله‌ای برسد و کشورهای دیگر مثل ایران در مرحله بعدی قرار داشتند. ترکیه هم به دلیل اینکه با ارمنستان رابطه ندارد، شانسی برای میانجیگری نداشت.»

پاک آیین گفت: «علت اینکه طرح ما مورد پذیرش ارمنستان قرار نگرفت این بود که ما در طرح خود از تمامیت ارضی آذربایجان حمایت کرده و حتی خواهان بازگشت قره‌باغ به آذربایجان بودیم، ولی روسیه پذیرفت هفت شهر به جمهوری آذربایجان بازگردد، ولی موضوع قره‌باغ را مبهم و حل‌نشده نگه داشت تا ببیند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.»

Is Biden distancing himself from Israel

By Mohsen Pakaeen

Tehran, Jan 23, IRNA - It is very difficult, but if realism dominates the foreign policy of the Biden government and the new president of the United States thinks about the interests of his country, he must distance himself from the Zionist regime. The concern of the international community today, and especially of Muslim countries, is that the influence of the Zionist lobby in the Democratic Party will dominate the Biden administration's policy and that Trump's illegal actions in support of Israel will continue.

Trump violated UN resolutions by encouraging the Zionist regime to continue settling, moving the US embassy to Jerusalem, recognizing the Golan Heights as part of the Zionist regime, and the grand deal of the century that sought to annex the West Bank to Israel. Trump turned a blind eye to Israel's atrocities in Palestine and Syria, and to his side with Saudi Arabia in killing innocent people in Yemen, angering not only Muslim countries but also America's European allies.

The Biden government, if it supports the Zionist regime, will pose dangerous security challenges to West Asian countries and will retaliate against Muslim countries. Netanyahu, who is facing serious internal problems and a corruption case, is on the verge of collapse today. Supporting him, a loyal friend of Trump, would mean betting on a losing horse.

The new US president should know that in the last months of Trump's presidency, the Zionist regime tried to incite the US to go to war with Iran and create new problems for the next US administration. The Zionist regime will continue its actions to provoke the new US administration. Biden's vigilance will prevent the US from falling into the Zionist trap.

Donald Trump has been trapped by Israel several times and even tried to activate the UN Security Council in the interests of Israel, which, at least twice, tasted defeat and won the only vote in favor of the small Dominican country. Trump's support for Netanyahu's extremist policies was a big gamble, and the American people lost. The Republicans, by supporting the occupying Palestinian regime, turned the United States into a bankrupt empire and blamed the world.

Today's international community is pursuing positive and peaceful change for West Asia in a realistic context, and sees the United States as a way out of Israel's isolation and an axis of insecurity in the region. Proponents of world peace are concerned that they should pursue policies such as the Trump administration in West Asia that will revive Israeli state terrorism and destabilize the region.

The decline of Israel is a clear and undeniable fact, and many Americans today are unhappy with the strained relations between Washington and Tel Aviv. One should not think that the friendship between the United States and the Zionist regime is permanent and unbreakable. Just as the American people said no to Trump, they can say no to the continuation of his policies. Today, America's friends in Europe and even influential countries in the Arab world such as Qatar and Oman must advise Mr. Biden not to put all his eggs in the basket of Israel and not to stand against the multilateral front in the world.

If US policy in the Democrat party era is on the right track, it can revive America's lost reputation by focusing on human rights abuses by Israel and Saudi Arabia in Palestine, Yemen and Syria, and once again stand by the international community.

The Zionist regime continues to disrupt stability in the region and the most hated country in the world, and the United States must wisely and courageously distance itself from this regime. Does Biden have that capacity? The future will answer this question.

On Iranian capacities for rebuilding war-hit Karabakh

 

TEHRAN, Jan. 23 (MNA) – The Islamic Republic of Iran and the Republic of Azerbaijan can have extensive economic cooperation due to their common historical, religious, cultural and linguistic values, as well as various economic advantages.

At the present time, after the liberation of the seven occupied cities of the Republic of Azerbaijan and the conclusion of a ceasefire agreement between Baku and Yerevan, the benefits of cooperation between the two countries have increased.

The Republic of Azerbaijan pays special attention to the reconstruction of these seven cities in order to stabilize its position in the liberated cities and return the inhabitants of these regions. These cities are adjacent to Iran and along the Aras River, and our country can play a constructive role in this process. The President of Azerbaijan has asked friendly countries to take an active part in the reconstruction of Nagorno-Karabakh, and in the meantime, Iran is the closest and most prepared country to cooperate with Azerbaijan in the reconstruction of these cities.

In the technical field of engineering, Iranian companies and contractors in the field of hardware, software and manpower have valuable experience and worked in the field of civil engineering and modernization. Items required by the Republic of Azerbaijan, such as construction materials and installation items, are produced and available in Iran. Food is abundant in Iran for export to Azerbaijan, and the proximity of the two countries can optimize the speed and security of work.

Former ambassador of Iran to Azerbaijan Mohsen Pak Aein

It is in Azerbaijan's interest to use Iranian companies and contractors to rebuild Nagorno-Karabakh for economic reasons, the proximity between the two countries, the extra familiarity between the two sides and so on. Iran's presence for the reconstruction of Azerbaijan will be possible at a lower cost for this country, and Iranian companies can participate independently or in consortium with other countries in the region and even companies of the Republic of Azerbaijan in the reconstruction of Nagorno-Karabakh.

In the field of transit and transportation, Iran is considered to be the axis connecting the Republic of Azerbaijan to the warm waters of the Persian Gulf, and the Republic of Azerbaijan is the gateway for Iran to enter the Caucasus and reach Europe via the Black Sea. The construction of the Rasht-Astara railway is an opportunity to complete the north-south corridor and connect Asia to Europe, and the acceleration of the construction of the Rasht-Astara railway is emphasized by the governments of the two countries.

In the field of trade, the Republic of Azerbaijan has always been one of the partners of Iran and an importer of non-oil goods of our country, and there are many advantages for cooperation. Azerbaijan has land borders with Ardabil, Gilan and East and West Azerbaijan provinces and sea borders with Mazandaran and Golestan provinces. If we add Zanjan province to this collection due to language sharing, we will see that the activation of Iranian provinces in the economic field is very important.

Setting preferential tariffs neededIn order to increase trade between Iran and the Republic of Azerbaijan, it is necessary to set preferential tariffs for some goods, for which the necessary documents have been prepared. This measure will increase the competitiveness of traders of the two countries and provide the basis for the development of trade relations. Meanwhile, due to the activities of three free economic zones - Anzali, Mako and Aras in these provinces - Azerbaijani investors can benefit from the existing economic facilities in these areas.

In the field of agriculture and animal husbandry, especially offshore agriculture, there is an extraordinary capacity for cooperation, and one of the most important programs of the two countries is to strengthen the infrastructure in this field. Iran's joint investment in this field is one of the important areas of economic cooperation between the two sides and can play a serious role in providing food to the cities of Azerbaijan.

In the energy sector, the issue of swapping natural gas of the Republic of Azerbaijan through Iran to the Autonomous Republic of Nakhchivan continues.  In the energy sector, the issue of swapping natural gas of the Republic of Azerbaijan through Iran to the Autonomous Republic of Nakhchivan continues. Tehran and Baku signed a contract for the project in August 2004, based on which 1 million cubic meters of natural gas is being transferred from Iran to Nakhchivan. The Islamic Republic of Iran participates in the large energy project of the Republic of Azerbaijan related to the development of the largest Shah Deniz gas field with the presence of Niko Oil Company by 10%. At the same time, joint investment of the two countries to explore oil and gas in Alborz region in the Caspian Sea is on agenda.

In the field of electricity supply, the construction of several power plants with a capacity of 500 MW of energy production and 4,000 MW of solar energy production, including 88 development programs of the Republic of Azerbaijan for the rehabilitation of the liberated areas, has been planned. Electricity exchange between the Islamic Republic of Iran and the Republic of Azerbaijan is done through several power transmission lines, including Imishli-Parsabad, Astara, Araz, Jolfa lines, and the total annual electricity exchange between the two countries is about 700 million kWh.

During the visit of the President of Azerbaijan Ilham Aliyev to Iran in April 2014, an agreement was signed on the construction and operation of the hydropower plants 'Ordobad' and 'Marzad', the implementation of which will make it possible to supply electricity to the neighboring regions of Iran and Azerbaijan.

Transactions between the two countries should be done through the national currencies

Of course, it is necessary to increase the banking relations between the two countries to strengthen economic cooperation, and especially the transactions between the two countries should be done through the national currencies of the two countries. In this regard, the central bank and the two parties are considering a memorandum of understanding to finance the active companies.

In order to strengthen the economy, the Government of the Republic of Azerbaijan has pursued a policy of reducing dependence on oil revenues, and therefore mutual cooperation can help strengthen the economy of the two countries.

The membership of Iran and Azerbaijan in regional organizations such as the Organization of Islamic Cooperation and ECO is an important indicator for the connection and dependence of the two countries.

Iran was the main supporter of the Republic of Azerbaijan in the Nagorno-Karabakh war, and the opinion of Supreme Leader Ayatollah Khamenei on the need to preserve the territorial integrity of the Republic of Azerbaijan and liberate the occupied cities of this country opened a new chapter in relations between the two countries.

The 14th Joint Economic Commission of the two countries, which was held last week, can also be a big step towards establishing close relations and establishing positive interactions for Tehran and Baku.

It is an undeniable fact that countries, through empathy and cooperation, go through the stages of friendship and reach the shores of security and tranquility through cooperation. Iran and the Republic of Azerbaijan, given the commonalities and existing capacities, can be permanent allies in the region, and strengthening relations with the Republic of Azerbaijan will be a promise of lasting friendship between the two nations.

 

Mohsen Pak Aein has served as Iranian ambassador to Baku from October 2012 to 2016.

بازداشت کاوه افراسیابی مغایر آزادی بیان و مصداق نقض حقوق بشر است

 

سفیر پیشین ایران در باکو بازداشت کاوه افراسیابی استاد دانشگاه در آمریکا را مغایر آزادی بیان و آزادی قلم و مصداق نقض حقوق بشر خواند و گفت: وزارت امور خارجه و قوه قضائیه از طریق مجاری بین‌المللی این موضوع را در دستور کار خود قرار دهند.

به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، دولت آمریکا هفته گذشته «کاوه لطف‌الله افراسیابی» که دارای سابقه تدریس در دانشگاه بوستون و سایر دانشگاه‌های آمریکا را دارد را به اتهام لابی‌گری مخفیانه برای دولت ایران بازداشت کرد.

این اقدام واکنش «سعید خطیب‌زاده» سخنگوی دستگاه دیپلماسی را به همراه داشت و او در گفت‌وگو با ایسنا این اقدام آمریکا را گروگانگیری آشکار علیه اتباع ایرانی خواند و افزود: آقای افراسیابی استاد شناخته‌شده دانشگاه هستند که به اتهامات واهی بازداشت شده‌اند.

«علیرضا میریوسفی» سخنگوی هیأت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد نیز روز چهارشنبه اول بهمن ماه بازداشت «کاوه لطف‌الله افراسیابی» دانشمند علوم سیاسی و تحلیلگر رسانه‌ای در آمریکا را محکوم کرد و در توئیتر نوشت:‌ «از شنیدن خبر دستگیری دکتر افراسیابی با اتهامات ساختگی متأسفیم، [اقدامی] که در آخرین ساعات دولت [دونالد] ترامپ که به ‌خاطر سرسختی و تعصبات ضد ایرانی معروف است، انجام گرفت. دکتر افراسیابی به عنوان یکی از عوامل مأموریت [ایران] مشغول به کار نبود، بلکه وی استاد دانشگاه و متخصص در زمینه روابط بین‌الملل است. او مشاوره‌هایی در خصوص مسائل بین‌المللی به مأموریت [ایران] ارائه داده است و همکاری او با ما از ابتدا باز و کاملاً شفاف بود».

*دولت ترامپ حتی در آخرین ساعات حضور در کاخ سفید از خصومت با ملت ایران دست برنداشت

در همین خصوص «محسن پاک آیین» سفیر پیشین ایران در باکو و تایلند در گفت‌وگویی با خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، گفت: متاسفانه دولت ترامپ حتی در آخرین ساعات حضور در کاخ سفید از خصومت با ملت ایران دست برنداشت و در آخرین ساعات این دولت، آقای دکتر کاوه افراسیابی تحلیلگر مسائل بین‌المللی و صاحبنظر در حوزه ایران و آمریکا، از سوی وزارت دادگستری دولت ترامپ دستگیر شد.

وی این قبیل برخوردهای غیرانسانی و غیرحقوقی با اتباع ایرانی که در آمریکا حضور دارند را بی‌سابقه ندانست و افزود: مخصوصا در دوره ریاست جمهوری ترامپ این اقدام تشدید شده است.

سفیر پیشین ایران در باکو این اقدام را یک گروگانگیری خواند که توسط دولت ترامپ انجام شده است و گفت: این اقدام هیچ وجه قانونی ندارد و دستگیری اساتید دانشگاه و کارشناسان روابط بین‌الملل، اقدامی کاملا مغایر با آزادی بیان و آزادی قلم و مصداق نقض حقوق بشر است.

این تحلیلگر مسائل بین‌الملل این اقدام را به عنوان نمونه‌ای از حقوق بشر آمریکایی که به هیچ یک از موازین بین‌المللی پایبند نیست برشمرد. 

پاک آیین خاطرنشان کرد: معتقدم مجامع بین‌المللی و نهادهایی که مدعی حقوق بشر در جهان هستند باید برای آزادی افراسیابی تلاش کنند و در داخل هم وزارت امور خارجه و قوه قضاییه از طریق مجاری بین‌الملل چه در حوزه سیاسی و چه حوزه‌های حقوقی و قضایی اقدامات خود را دنبال کنند و امیدواریم هر چه زودتر شاهد آزادی ایشان باشیم.

وی بیان کرد: طبیعی است این اقدام باید از سوی انجمن‌های بین‌المللی هم محکوم شود تا کشورها به موازین بین‌المللی متعهد باشند و چنین اقدامات مغایر حقوق بشر را صورت ندهند.

اما و اگرهای واقع‌گرایی در سیاست خارجی دولت بایدن

 

 

بسیار سخت است اما اگر واقع‌گرایی بر سیاست خارجی دولت بایدن حاکم شود و رئیس‌جمهور جدید آمریکا به منافع کشورش بیندیشد، باید از رژیم صهیونیستی فاصله بگیرد.

نگرانی امروز جامعه جهانی و بخصوص کشورهای مسلمان این است که نفوذ لابی صهیونیسم در حزب دموکرات بر سیاست‌گذاری دولت بایدن مسلط شده و رفتارهای غیرقانونی ترامپ در حمایت از اسرائیل ادامه یابد.
ترامپ با اقداماتی نظیر تشویق رژیم صهیونیستی به ادامه شهرک‌سازی، انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس، شناسایی جولان به‌عنوان بخشی از رژیم صهیونیستی و طرح بزرگ معامله قرن که به دنبال الحاق کرانه باختری به اسرائیل بود، با نقض قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، خود را در مقابل جامعه جهانی قرار داد. ترامپ چشم خود را بر جنایات اسرائیل در فلسطین و سوریه و همراهی با عربستان در کشتار مردم بی‌گناه یمن بست و نه‌تنها کشورهای مسلمان را به خشم آورد بلکه متحدان اروپایی آمریکا را نیز در مقابل خود قرار داد.
دولت بایدن در صورت حمایت از رژیم صهیونیستی، کشورهای غرب آسیا را با چالش‌های امنیتی خطرناک روبرو ساخته و با عکس‌العمل کشورهای مقاوم مسلمان روبرو خواهد شد. نتانیاهو که با مشکلات جدی داخلی و پرونده فساد مواجه است، امروز در سراشیبی سقوط قرار دارد. حمایت از او که یکی از دوستان وفادار ترامپ بود، به معنای شرط‌بندی بر روی اسب بازنده خواهد بود.

رئیس‌جمهور جدید آمریکا باید بداند که رژیم صهیونیستی در ماه‌های آخر ریاست جمهوری ترامپ، تلاش داشت تا با تحریک وی، آمریکا را وارد جنگ با ایران کند و مشکلات تازه‌ای برای دولت بعدی آمریکا ایجاد نماید. رژیم صهیونیستی اقدامات خود را برای تحریک دولت جدید آمریکا نیز ادامه خواهد داد هشیاری بایدن موجب خواهد شد که آمریکا در تله صهیونیست‌ها گرفتار نشود.
دونالد ترامپ چند بار در دام اسرائیل گرفتار شد و حتی سعی کرد شورای امنیت سازمان ملل را در جهت منافع اسرائیل فعال سازد که دست‌کم دوبار با چشیدن طعم شکست، تنها رأی موافق کشور کوچک دومینیکن را به دست آورد. حمایت از سیاست‌های افراطی نتانیاهو توسط ترامپ، قمار بزرگی بود و مردم آمریکا بازنده این قمار بودند. جمهوری‌خواهان با پشتیبانی از رژیم اشغالگر فلسطین، آمریکا را به یک امپراتوری ورشکسته تبدیل کرده و مورد سرزنش کشورهای جهان قرار دادند.
جامعه جهانی امروز، تغییرات مثبت و صلح‌آمیز برای غرب آسیا را در بستری واقع‌گرایانه دنبال می‌کند و آمریکا را عامل خروج از انزوای اسرائیل و محور ناامنی در منطقه می‌داند. طرفداران صلح در جهان نگران این هستند که بایدن سیاست‌هایی همچون دولت ترامپ را در غرب آسیا در پیش گیرد که موجب احیای تروریسم دولتی اسرائیل و بروز ناامنی در منطقه شود.

زوال اسرائیل امری روشن و غیرقابل‌انکار است و امروز بسیاری از مردم آمریکا از تنیدگی روابط واشنگتن با تل‌آویو ناراضی هستند. نباید تصور کرد که دوستی آمریکا و رژیم صهیونیستی، دائمی و غیرشکننده است. مردم آمریکا همان‌گونه که به ترامپ نه گفتند می‌توانند به ادامه‌دهنده سیاست‌های وی نیز نه بگویند. امروز دوستان آمریکا در اروپا و حتی کشورهای صاحب نفوذ در جهان عرب مانند قطر و عمان باید آقای بایدن را نصیحت کنند که تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد اسرائیل قرار ندهد و در مقابل جبهه چندجانبه گریان در جهان نایستد.
اگر سیاست آمریکا در دوره دموکرات‌ها در مسیر درستی قرار گیرد، می‌تواند با تمرکز بر نقض حقوق بشر توسط اسرائیل و عربستان در فلسطین و یمن و سوریه، آبروی ازدست‌رفته آمریکا را احیا کند و باردیگر در کنار جامعه بین‌الملل قرار گیرد.
رژیم صهیونیستی همچنان عامل برهم زننده ثبات در منطقه و منفورترین کشور در جهان است و ایالات‌متحده آمریکا باید عاقلانه و شجاعانه از این رژیم فاصله بگیرد. آیا بایدن چنین ظرفیتی را دارد؟ آینده به این سؤال پاسخ خواهد داد.