اهمیت بندر چابهار

دوشنبه بود که اولین پکن در بندر چابهار پهلو گرفت. موضوعی که باعث شد تا به سراغ محسن پاک آئین سفیر پیشین کشورمان در باکو و جمهوری آذربایجان برویم و نظر وی را درباره این موضوع و اهمیت بندر چابهار جویا شویم.

منطقه آزاد چابهار یکی از مناطقی است که دارای ظرفیت و امکانات بالای ترانزیتی است

وی درباره این موضوع به ما گفت: در وهله اول نقش بندر چابهار در اتصال کریدور‌های شمال-جنوب و شرق - غرب بسیار مهم است. جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، حلقۀ اتصال چند قاره از جمله آسیا، آفریقا و اروپاست. بهره برداری از این ظرفیت و بویژه در امر حمل و نقل و ترانزیت کالا، می‌تواند به ارزآوری و کسب درآمد اقتصادی برای کشور بیانجامد. ایران در دو بخش دالان‌های شمال ـ جنوب و شرق ـ غرب می‌تواند در حوزه ترانزیت فعال باشد. منطقه آزاد چابهار یکی از مناطقی است که دارای ظرفیت و امکانات بالای ترانزیتی است و در صورت ایجاد یا تکمیل زیرساخت جاده ای، ریلی و هوایی می‌تواند به یک محور مهم حمل و نقل در منطقه تبدیل شود. چابهار چهارراه دالان‌های شمال به جنوب و غرب و به شرق است و به عنوان یکی از پنج محور مواصلاتی جهان نیز توسط سازمان ملل شناخته می‌شود.

وی ادامه داد: کشور‌های همسایه ایران در آسیای جنوبی و مرکزی بخصوص افغانستان، کشور‌های عضو اتحادیه آ سه آن در جنوب شرقی آسیا، کشور‌های آفریقائی و حتی اروپا می‌توانند از این مزیت ترانزیتی منتفع شوند. برخورداری از ظرفیت حمل و نقل دریائی و ریلی و جاده ای، چابهار را می‌تواند به محور ترانزیتی منطقه مبدل سازد. در این رابطه اتمام پروژه راه آهن زاهدان - چابهار بسیار مهم است. خوشبختانه چند سال قبل رهبر معظم انقلاب اجازه دادند که برای اجرای این پروژه از منابع صندوق توسعه ملی استفاده شود. در صورت اجرای این پروژه گام بزرگی برای تقویت جایگاه ترانزیتی چابهار برداشته خواهد شد. ساخت راه آهن چابهار-سرخس نیز مهم است و موجب تحول در دالان حمل و نقل شمال ـ. جنوب خواهد شد. چابهار، تنها منطقه اقیانوسی ایران محسوب می‌شود و کشور‌های منطقه، چشم اندازی وسیع در قبال چابهار ترسیم کرده اند.

باید از فرصت استفاده کرد و برای توسعه اقتصادی منطقه چابهار اولویت را به جذب سرمایه‌های داخلی و توانمندی‌های بخش خصوصی داد

این دیپلمات کشورمان افزود: به نظر من باید از فرصت استفاده کرد و برای توسعه اقتصادی منطقه چابهار اولویت را به جذب سرمایه‌های داخلی و توانمندی‌های بخش خصوصی داد و در عین حال از سرمایه‌های خارجی نیزاستفاده کرد. هندی‌ها با توجه به اهمیتی که برای حضور و نفوذ خود در افغانستان قائل هستند، برای سرمایه گذاری در چابهار تمایل نشان داده اند. در سوم خرداد ۱۳۹۶ نیز موافقتنامه‌ای در این زمینه میان روسای جمهور ایران، افغانستان و ایران ونخست وزیر هند منعقد شد.

وی ادامه داد: هند کشور دوست ایران است و می‌تواند در پیشرفت اقتصادی چابهار سهیم باشد؛ اما نباید فقط به هند متکی بود و هر کشور دیگری هم که علاقمند به سرمایه گذاری در چابهار باشد، باید جذب شود. ضرورتی ندارد ما در دعوای هند و پاکستان و یا رقابت‌های هند و چین وارد شویم. نباید هم اجازه دهیم که چابهار محل رقابت‌های هند و پاکستان و چین شود. بدون توجه به رقابت‌های سیاسی، فضا باید برای سرمایه گذاری دیگر کشور‌ها از جمله چین، کشور‌های خلیج فارس مثل عمان و هر کشور علاقمند دیگری فراهم شود. دیروز پاشینیان نخست وزیر ارمنستان برای سرمایه گذاری کشورش در چابهار اعلام آمادگی کرد. باید بررسی کرد و اگر ارمنستان جدی باشد، همکاری شروع شود. چین ۴۶ میلیارد دلار در بندر گوادر و در مجاورت چابهار سرمایه گذاری کرده است.

باید به همه کشور‌ها حتی عربستان فرصت داد و برای جذب آنان پیشقدم شد

پاک آئین خاطر نشان کرد: چینی‌ها علاقمند به سرمایه گذاری در چابهار هم بودند و می‌توانند جذب شوند. باید به همه کشور‌ها حتی عربستان فرصت داد و برای جذب آنان پیشقدم شد. چین، عربستان، ارمنستان، عمان همه دوستان ما هستند و چابهار برای آن‌ها نزدیک ترین، امن‌ترین و اقتصادی‌ترین مسیر خواهد بود برای دستیابی به آب‌های دریای عمان و ورود به افغانستان است. البته حل مسائل بروکراتیک و تامین امنیت سرمایه گذاران در منطقه نیز می‌تواند مشوق کشور‌های خارجی باشد.

وی گفت:چند سال قبل بین ایران و اتحادیه اوراسیا، موافقتنامه‌ای امضا شد. نقش بندری چابهار در مبحث موافقتنامه تجاری اوراسیا می‌تواند پررنگ باشد و این بندر یک فرصت و ظرفیت مناسب برای تقویت ترانزیت و تجارت در اوراسیا است. امیدواریم استفاده مناسب از توافقنامه اوراسیا، موجب توسعه تجارت ایران با کشور‌های آن شود و در این رابطه باید ظرفیت‌های بندری کشور و بخصوص چابهار را به کشور‌های حوزه اوراسیا معرفی نمود. در اینصورت با توجه به موافقتنامه اوراسیا می‌توان چشم انداز مثبتی برای منطقه چابهار پیش بین کرد.

این کارشناس سیاست خارجی عنوان کرد: هدف اصلی اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمد‌های نفتی است. برای رسیدن به این هدف باید حوزه‌های دیگر اقتصادی مثل ترانزیت و تجارت و گردشگری تقویت شد. منطقه آزاد چابهار یک ظرفیت قدرتمند ترانزیتی است و می‌تواند تسهیل کننده تجارت باشد و موجب جذب گردشگران به ایران گردد؛ لذا در هر سه حوزه به ترتیب اولویت باید سرمایه گذاری کرد و انشاالله در سایه تلاش و خودباوری، نتیجه مناسب حاصل خواهد شد.ضمنا سواحل مکران نیز بهترین کرانه اقیانوسی کشور و از نظر آب و هوایی در معتدل‌ترین هوای جنوب کشور واقع شده است، این سواحل در زمینه اقتصادی به ویژه ترانزیت کالا، سرمایه‌گذاری‌های تجاری، صنعتی و گردشگری از جاذبه‌های منحصر بفردی برخوردار است.

The expulsion of the United States from Syria

Tehran, IRNA – The enemies of Iran and Syria, including the Zionist regime and the United States, are unhappy with President Ebrahim Raisi’s trip to Syria, and on the other hand, our friends, especially in the Islamic and Arab worlds, see this trip as a turning point in important developments in the field of unifying the Islamic world and confronting the main enemy – Israel.

It seems that this trip was not only important for the relations between Iran and Syria, but also has an important impact in the Islamic world.

This trip is considered very important in the 13th administration and is expected to bring valuable achievements. The relations between the two countries have been very good since the victory of the Islamic Revolution and have been on an upward trend, especially during the Iraqi imposed war of the 1980s. The people of Iran do not forget the political support of Hafez Assad’s government, and how Syria’s cooperation with Iran made Saddam Hussein’s Ba’athist regime unable to create an Arab consensus against Iran during that war. Therefore, the mutual cooperation between Iran and Syria in the imposed war was for the benefit of the people of both countries.

Syria is one of the main countries of the Axis of Resistance, which is directly in front of the Zionist regime and has been attacked and damaged many times by this regime, but with the continuation of the resistance, it has managed to have the upper hand in the war with the regime.

President Raisi’s visit to Syria comes at a time when the country has political stability and the conspiracy of Europe and America to divide this country and overthrow the legitimate government of Bashar al-Assad has been completely thwarted. The fact that Syria and Egypt are going to replace the dollar with the national currency shows the political stability in Syria and the ability of this country to distance itself from the United States and confront it as a country that sought to overthrow the legitimate government of Syria. We also saw that despite some negative approaches towards Syria, Turkiye is interested in communicating with this country, and one of President Recep Erdogan’s ideas before and after winning the elections is to improve relations with Syria.

Iran and Syria pursue two goals in the political-security dimension. The first goal is to deal with the remnants of terrorist groups, including ISIS and al-Qaeda, which were created and supported by the United States and Europe, and the United States is still trying to keep some of them in Syria and pursue its proxy war against Syria. Therefore, dealing with the remnants of terrorist groups is one of the main agendas of the two countries.

Trying to expel the US from Syria and preventing the illegal theft of oil from this country by the US are other issues against which Iran and Syria should cooperate.

There are many opportunities for the two countries in different economic fields. Syria can be one of Iran’s trading partners. Syria’s good market can accept Iran’s non-oil exports, and at the same time, Syria’s big task in the future is to reconstruct itself. In the technical-engineering field, considering the good experiences it has in the field of construction in the surrounding countries, Iran can play a good role. The two countries can cooperate in the field of energy and oil sales as well as communications and virtual space.

The enemies of Iran and Syria, including the Zionist regime and the United States, are unhappy with this trip which is not only important in relation to Iran and Syria, but also has an important impact on the Islamic world.

A review of the recent statements of Elham Aliyev

Mr. Elham Aliyev, the President of Azerbaijan, in his speech at the "Great Geopolitical Formation of Eurasia: From Past to Present and Future" conference held in the city of Shusha, repeated his previous contradictory statements about relations with the Islamic Republic of Iran. Although this speech lacked new words and were objectionable for internal consumption, but it is necessary to address several aspects of his statements

Mr. Aliyev's statements are made at a time when this country is facing absolute isolation in the region. The Republic of Azerbaijan, which once enjoyed regional and global support due to its struggle to end the occupation of its country, has today been criticized by the international community for planning to occupy a part of Sivnik province and violating the territorial integrity of Armenia. The Republic of Azerbaijan, especially after disrupting the Lachin crossing, which was supposed to be open to Armenians according to the Moscow agreement, not only faced the opposition of Russia as the observer of the agreement between Moscow and European countries, but also criticized this country during the visit of its foreign minister to the United States.Turkey, the main ally of the Republic of Azerbaijan, which is about to hold elections, cannot support the violation of Armenia's territorial integrity. Baku, which has taken another step towards isolation by suspending the activities of its embassy in Tehran without any rational reason, is also facing internal dissatisfaction. The people of the Republic of Azerbaijan expected to witness the complete liberation of Nagorno-Karabakh after the 44-day war and to celebrate the presence in Khankandi. Today, not only the freedom of Nagorno-Karabakh is in doubt, but the plan to occupy Sionik and rebuild the Zangzor Corridor exposes the Republic of Azerbaijan to another war. Of course, in this situation, Mr. Aliyev has no choice but to hide his concern about his country's isolation and internal contradictions by making emotional statements against Iran in the Shusha meeting

The statements of the president of Azerbaijan indicate the gap between the presidential institution of this country and the diplomatic apparatus These statements are made at a time when at least three rounds of telephone negotiations have been held between the foreign ministers of Iran and Azerbaijan, and the parties have expressed their will to continue negotiations. It seems that today the foreign policy of the Republic of Azerbaijan is a captive of a kind of "Ceausescuism". Ceaușescu, the late leader of Romania, in the presidential office, together with several advisers and without receiving expert reports from the Ministry of Foreign Affairs, regulated the foreign policy of the country. The establishment of the embassy of the Republic of Azerbaijan in Tel Aviv with the presence of the foreign minister of this country during the internal crisis and isolation of Israel, which lacked expert justification, and the suspension of the activities of the embassy in Tehran are among the cases that confirm the gap between the presidential institution and the diplomatic apparatus in Baku

Mr. Aliyev continues his repeated statements without referring to the motive of the attack on the Azerbaijani embassy, which was a personal motivation, and states it as a terrorist act. While the assailant's confession that his wife suspiciously went to Baku 9 months before the incident and his daughter's statement that she contacted her mother in Baku after this act, show that the matter is completely a non-political discussion and with personal motivation. The Islamic Republic of Iran has strongly condemned the attack on the Embassy of the Republic of Azerbaijan in Tehran and arrested the assailant. But why does Mr. Aliyev not ask his country's judiciary to cooperate with Iran's judiciary to clarify the ambiguous aspects of the issue? Baku should answer the question of what was the role of the Embassy of the Republic of Azerbaijan in the illegal departure of the assailant's wife which was his main motive for attacking the embassy?

Mr. Aliyev says that circles in Iran should know that the language of threats and terror does not work against Azerbaijan. Certainly, Iran is against using the language of force and threats in international interactions, and for this reason, it has stood up to American threats for many years and has endured cruel sanctions. Iran has always supported the territorial integrity of Azerbaijan and has voted positively for the territorial integrity of this country in the United Nations and the Organization of Islamic Cooperation. But isn't it the Republic of Azerbaijan that by using the language of coercion and intimidation against Armenia to occupy Sivnik Province, open Zangezzor Corridor and change the geographical borders, has lit a new fire in the region and intends to open the foot of foreign agents to the Caucasus?

Today, fortunately, the diplomatic apparatus of Iran, with intelligence and self-restraint, does not get nervous and patiently seeks to manage the situation for the continuation of peace and friendship in the region. Considering the many commonalities between the two countries, the Republic of Azerbaijan should not be influenced by the third factor and act in a rational and non-emotional atmosphere, in line with the wise policies of the Islamic Republic of Iran to strengthen relations with its neighbors. The suspension of Azerbaijan's embassy in Iran means blocking diplomacy and it is not considered an honor for this country. Baku's distance from diplomacy is neither in the interest of the Republic of Azerbaijan nor in the interest of the region and will increase the isolation of this country. The Islamic Republic of Iran in the Caucasus crisis seriously supports the territorial integrity of the neighboring countries and is against changing the geographical borders and believes that the Karabakh conflict should be resolved peacefully and will manage this issue with tact

Mohsen Pakaein

عزم تهران و دمشق برای بیرون راندن آمریکا / سفر رئیسی، نمایشی از ثبات سوریه است

محسن پاک آیین در گفتگو با جام‌جم آنلاین، با بیان اینکه دشمنان ایران و سوریه از جمله رژیم صهیونیستی و آمریکا از سفر آقای رییسی به سوریه ناراضی هستند و در مقابل دوستان ما بویژه در جهان اسلام و عرب این سفر را نقطه عطفی در تحولات مهم در حوزه اتحاد جهان اسلام و مقابله با دشمن اصلی یعنی اسراییل می دانند، گفت: به نظر می رسد این سفر نه تنها در ارتباط با ایران و سوریه مهم است بلکه تاثیر مهمی در جهان اسلام نیز دارد.

وی در خصوص اهمیت سفر رییسی به سوریه گفت: این سفر در دوره دولت سیزدهم بسیار مهم تلقی می شود و انتظار می‌رود دستاوردهای ارزشمندی به همراه داشته باشد.

این دیپلمات ادامه داد: روابط دو کشور از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی بسیار خوب و روند صعودی داشته است به خصوص در دوران جنگ تحمیلی مردم ایران حمایت های سیاسی دولت حافظ اسد را فراموش نمی کنند که چطور همراهی سوریه با ایران موجب شد که رژیم بعث عراق نتواند اجماع عربی علیه ایران در آن دوران جنگ ایجاد کند. بنابراین همکاری های متقابل بین دو کشور در جنگ تحمیلی به نفع مردم هر دو‌کشور بود.

وی ادامه داد: در عین حال رویکرد ضداسراییلی سوریه بعنوان کشوری که در خط مقدم با رژیم صهیونیستی قرار دارد برای ایران که آرمان آزادی قدس و فلسطین را دنبال می کند بسیار مهم است.

پاک آیین افزود: سوریه یکی از کشورهای اصلی محور مقاومت است که به طور مستقیم در مقابل رژیم صهیونیستی قرار گرفته و بارها از سوی این رژیم مورد حمله و آسیب قرار گرفت اما با ادامه مقاومت موفق شده در جنگ با رژیم صهیونیستی دست بالایی داشته باشد.

این کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه سفر رییسی به سوریه در مقطعی انجام شده که این کشور دارای ثبات سیاسی است و توطئه اروپا و آمریکا برای تجزیه این کشور و سرنگونی دولت قانونی بشار اسد کاملا خنثی شده است، گفت: امروز کشورهای عرب برای عادی سازی روابط با سوریه از یکدیگر سبقت میگیرند که در این میان مصر و عربستان جلودار هستند، اینکه فرار است سوریه و مصر پول ملی را جایگزین دلار کنند، نشان دهنده ثبات سیاسی در سوریه و توان این کشور برای فاصله گرفتن از آمریکا و مقابله با کشوری است که بدنبال سرنگونی دولت قانونی سوریه بود.

وی ادامه داد: همچنین دیدیم که ترکیه علیرغم برخی رویکردهای منفی نسبت به سوریه امروز علاقمند است با این کشور ارتباط برقرار کند و در این میان یکی از ایده های اردوغان قبل و بعد از پیروزی در انتخابات بهبود روابط با سوریه است. لذا در این مقطعی که ثبات سیاسی سوریه کامل شده و از دوره بحران گذر کرده و توطئه ها را علیه خود خنثی و بعنوان پیشگام در محور مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی ایستاده است سفر رییسی به این کشور از بسیار مهم است.

پاک آیین با بیان اینکه ایران و سوریه در بعد سیاسی امنیتی دو هدف را دنبال می‌کنند، گفت: هدف اول مقابله با بفایای تروریست ها و گروه‌های تکفیری از جمله داغش و القاعده است که توسط آمریکا و اروپا ایجاد و حمایت شدند و کماکان آمریکا سعی دارد برخی از آنها را در سوریه نگه داشته و جنگ نیابتی خود را از طریق گروههای تروریستی علیه سوریه دنبال کند. بنابراین مقابله با بقایای گروههای تروریستی یکی از دستورکارهای اصلی دو کشور است.

وی همچنین گفت: تلاش برای اخراج آمریکا از سوریه و جلوگیری از سرقت نفت این کشور توسط آمریکا که به صورت غیر قانونی ادامه دارد، از دیگر موضوعاتی است که ایران و سوریه باید در این ارتباط همکاری کرده و مقابل این اقدام را بگیرند.

پاک آیین ادامه داد: در ارتباط با همکاری اقتصادی دو‌کشور نیز فرصت های بسیاری برای دو‌کشوردر حوزه های مختلف وجود دارد.

وی با بیان اینکه سوریه می تواند یکی از شرکای تجاری ایران باشد تصریح کرد: بازار خوب سوریه میتواند پذیرای صادرات غیر نفتی ایران باشد، در عین حال کار بزرگ سوریه در آینده بازسازی این کشور است و ایران در حوزه فنی مهندسی با توجه به تجارب خوبی که در حوزه سازندگی در کشورهای پیرامونی داشته میتواند نقش خوبی را ایفا کند.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: در حوزه انرژی و فروش نفت همچنین ارتباطات و فضای مجازی نیز دو‌کشور می توانند همکاربی هایی با هم داشته باشند.
پاک آیین با بیان اینکه دشمنان ایران و سوریه از جمله رژیم صهیونیستی و آمریکا از این سفر ناراضی هستند و در مقابل دوستان ما بویژه در جهان اسلام و عرب این سفر را نقطه عطفی در تحولات مهم در حوزه اتحاد جهان اسلام و مقابله با دشمن اصلی یعنی اسراییل می دانند گفت: بنابراین به نظر می رسد این سفر نه تنها در ارتباط با ایران و سوریه مهم است بلکه تاثیر مهمی در جهان اسلام نیز دارد.

مروری بر اظهارات اخیر الهام علی اف

آقای الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان در سخنرانی خود در کنفرانس "تشکیل ژئوپلیتیک بزرگ اوراسیا: از گذشته تا حال و آینده" که در شهر شوشا برگزار شد، اظهارات ضد و نقیض قبلی خود در مورد روابط با جمهوری اسلامی ایران را تکرار کرد.

اگرچه این سخنان فاقد حرف جدیدی بود و برای مصرف داخلی ایراد می شد اما لازم است به چند بُعد از اظهارات وی پرداخته شود.

۱.اظهارات آقای علی اف در زمانی بیان می شود که این کشور با انزوای مطلق در منطقه مواجه است. جمهوری آذربایجان که یک زمان به دلیل مبارزه برای رفع اشغال از کشور خود از حمایت منطقه ای و جهانی برخوردار بود امروز به دلیل برنامه ریزی برای اشغال بخشی از استان سیونیک و نقض تمامیت ارضی ارمنستان،مورد انتقاد جامعه جهانی قرار گرفته است. جمهوری آذربایجان بخصوص پس از ایجاد اختلال در گذرگاه لاچین که طبق توافق مسکو قرار بود بر روی ارمنی‌ها باز باشد، نه تنها با مخالفت روسیه به عنوان ناظر توافق مسکو و کشورهای اروپایی مواجه شد بلکه در سفر وزیر امورخارجه خود به آمریکا با انتقاد این کشور نیز روبرو گردید. در عین حال ترکیه،متحد اصلی جمهوری آذربایجان که در آستانه برگزاری انتخابات است نیز نمی‌تواند نقض تمامیت ارضی ارمنستان را مورد حمایت قرار دهد. باکو که با تعلیق بی دلیل فعالیت های سفارت خود در تهران،گام دیگری در مسیر انزوا برداشت با نارضایتی داخلی نیز مواجه است. مردم جمهوری آذربایجان انتظار داشتند پس از جنگ ۴۴ روزه شاهد آزادی کامل قره باغ بوده و حضور در خانکندی را جشن بگیرند امروز نه تنها آزادی قره باغ با ابهام مواجه است بلکه طرح اشغال سیونیک و بازنمودن دالان زنگزور،جمهوری آذربایجان را در معرض جنگ دیگری قرار داده است.طبعا آقای علی اف در این وضعیت چاره ای ندارد جز اینکه با اظهارات احساسی علیه ایران در نشست شوشا،نگرانی از انزوای کشور خود و تضادهای داخلی را پنهان کند.

۲.اظهارات رئیس جمهور آذربایجان نشانگر شکاف میان نهاد ریاست جمهوری این کشور و دستگاه دیپلماسی است.این اظهارات در زمانی بیان می شود که حداقل سه دور مذاکره تلفنی بین وزرای امور خارجه ایران و آذربایجان انجام شده و طرفین اراده خود را برای تداوم مذاکره برا رفع اختلافات و تقویت مناسب ابراز کرده اند.بنظر می رسد امروز سیاست خارجی جمهوری آذربایجان اسیر نوعی «چائوشسکوئیسم» است.چائوشسکو رهبر فقید رومانی در دفتر ریاست جمهوری به اتفاق چند مشاور و بدون دریافت گزارشات کارشناسی از وزارت امورخارجه،سیاست خارجی کشور را تنظیم می کرد.تاسیس سفارت جمهوری آذربایجان در تل آویو با حضور وزیرامورخارجه این کشور در زمان بحران داخلی و انزوای اسرائیل که فاقد توجیه کارشناسانه بود و تعلیق فعالیت های سفارت در تهران از جمله مواردی است که شکاف نهاد ریاست جمهوری با دستگاه دیپلماسی در باکو را تائید می کند.

۳.آقای علی اف در ادامه اظهارات تکراری خود بدون اشاره به انگیزه حمله به سفارت آذربایجان که یک انگیزه شخصی بوده،آن را اقدام تروریستی بیان می کند. در حالی که اعترافات فرد ضارب مبنی بر اینکه همسرش ۹ ماه قبل از حادثه بطور مشکوک به باکو رفته و اظهارات دختر او مبنی بر اینکه بعد از این اقدام با مادرش در باکو تماس گرفته،نشان می‌دهد که موضوع کاملا یک بحث غیرسیاسی و با انگیزه‌های شخصی و خانوادگی بوده است.جمهوری اسلامی ایران اقدام تهاجمی به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران را قویا محکوم و ضارب را دستگیر کرده است؛ اما چرا آقای علی اف از قوه قضائیه کشور خود نمی خواهد برای روشن شدن ابعاد مبهم موضوع،با قوه قضائیه ایران همکاری کند؟ باکو باید به این سوال جواب دهد که نقش سفارت جمهوری آذربایجان در خروج غیرقانونی همسر فرد ضارب یعنی انگیزه اصلی او برای حمله به سفارت،چه بوده است؟

۴.آقای علی اف می گوید محافلی در ایران باید بدانند که زبان تهدید و ترور در برابر آذربایجان کارساز نیست. قطعا ایران هم با بکار بردن زبان زور و تهدید در تعاملات بین المللی مخالف است و به همین دلیل سالهای طولانی در مقابل زورگوئی های آمریکا ایستاده و تحریم های ناجوانمردانه را تحمل کرده است. ایران همواره از تمامیت ارضی آذربایجان حمایت کرده و در سازمان ملل و سازمان همکاری اسلامی به تمامیت ارضی این کشور رای مثبت داده است. اما آیا این جمهوری آذربایجان نیست که با بکار بردن زبان زور و ارعاب علیه ارمنستان برای اشغال استان سیونیک،باز کردن کریدور زنگه‌زور و تغییر مرزهای جغرافیایی،آتش تازه ای در منطقه روشن کرده و قصد باز کردن پای عوامل خارجی به منطقه را دارد؟

۵.امروز خوشبختانه دستگاه دیپلماسی ایران، با هوشمندی و خویشتن‌داری در برابر مواضع تند مقامات آذربایجان،عصبی نشده و صبورانه به دنبال مدیریت وضعیت برای تداوم صلح و دوستی در منطقه است. جمهوری آذربایجان نیز باید با توجه به اشتراکات زیاد دوکشور از عوامل ثالث تاثیر نپذیرفته و در فضائی عقلائی و غیراحساسی،همسو با سیاست های عاقلانه جمهوری اسلامی ایران برای تقویت روابط با همسایگان،حرکت نماید. تعلیق سفارت آذربایجان در ایران به معنای انسداد دیپلماسی است و هیچ افتخاری برای این کشور محسوب نمی شود.فاصله گرفتن باکو از دیپلماسی نه به نفع جمهوری آذربایجان و نه به نفع منطقه است و بر انزوای این کشور خواهد افزود.جمهوری اسلامی ایران در بحران قفقاز جنوبی، بطور جدی از تمامیت ارضی کشور های پیرامونی حمایت می کند و مخالف تغییر مرز های جغرافیایی است و اعتقاد دارد مناقشه قره باغ باید بصورت صلح آمیز حل و فصل شود و با درایت این مسئله را مدیریت خواهد کرد.

Baku should not trust Washington

Tehran, IRNA – On May 11, US Secretary of State Anthony Blinken, in separate meetings with Armenia’s Minister of Foreign Affairs Ararat Mirzoyan and Azerbaijan’s Minister of Foreign Affairs Jeyhun Bayramov as well as in a tripartite meeting, showed Washington’s willingness to intervene in the Caucasus crisis.

To assess the causes of America’s activation in this crisis, the following points are significant

The main cause of the Caucasus crisis is the non-resolution of the Karabakh issue, which has not been a priority in America’s foreign policy. America, as one of the three heads of the Minsk Group, has only spoken in general and invited the parties to negotiations since the beginning of the Karabakh conflict, and the US, as the most effective member of the United Nations Security Council, has not taken any action to implement the four resolutions of this council and to remove the occupation of the lands of the Republic of Azerbaijan.

After the Ukraine war and NATO’s serious confrontation with Russia, the United States decided to expand its confrontation with Russia by activating its policy in the South Caucasus and isolating Moscow in this region. In this way, Europe is also with the United States, and Brussels, the headquarters of the European Union, came to the stage to resolve the differences between Azerbaijan and Armenia. In fact, the presence of America in the Caucasus crisis today is not because of a friendship with Baku and Yerevan, nor because of its interest in solving this crisis, but because of Russia’s declining influence in the Caucasus and its policies in this region.

At the meeting in Virginia, the US maintained its traditional approach and, without offering a solution to the Karabakh issue, asked Azerbaijan and Armenia through diplomatic recommendations to continue peaceful negotiations to achieve peace. Of course, US Secretary of State Blinken’s concern about the establishment of the checkpoint of the Republic of Azerbaijan at the Lachin crossing and US support for Armenia’s peaceful approach were proof of Washington’s favoring of Yerevan. Under the influence of the strong Armenian lobby in this country, America usually takes a position in favor of Armenia in the Nagorno-Karabakh conflict, and in recent years, Pashinyan’s presence as a Western-oriented prime minister in Armenia has made America determined to support Yerevan. The Armenian lobby is one of the most powerful ethnic lobbies in America, and its two main goals are recognition of the massacre of Armenians by the Ottoman Empire and recognition of the independence of Karabakh. Armenia’s policy is to associate the Jewish lobby with the Armenian lobby, and in this regard, a few years ago, Edward Nalbandian, the foreign minister of this country, went to Israel and met with Ravin Rivlin, the head of this regime. Compared to Shimon Peres, Rivlin openly supported the Armenian lobby, and his associates, including parliament speaker Yuli Edelstein and Israeli deputy foreign minister Zeo Elkin, had the same position.

Although Russia played a role in the Caucasus by mediating between Baku and Yerevan in the 2020 war, due to the non-resolution of the Karabakh issue in the Moscow agreement, the sporadic wars between Azerbaijan and Armenia continued, and an opportunity was created for the entry of Western actors to solve this problem. The reality is that the main obstacle to solving the Caucasus crisis is neither the Lachin crossing nor the Zangzor route, and peace and stability will not be established until the Karabakh conflict is resolved within the framework of the principle of the territorial integrity of the countries.

If the international borders are not changed, Nagorno-Karabakh will return to its homeland, the Republic of Azerbaijan, and the Zangzor route in the Sivnik province of Armenia will become an effective transit route within the framework of the country’s territorial integrity. If Russia wants to prevent the presence of America and Europe in this dispute, it should complete the Moscow agreement by solving the Nagorno-Karabakh problem

The Republic of Azerbaijan should also note that the White House is not seeking to solve the Caucasus crisis by correcting its unsuccessful policy in the South Caucasus. Washington is trying to isolate Russia, and this competition will not help solve the problem of Nagorno-Karabakh and return of this region to Azerbaijan. Blinken’s whiny positions towards the Republic of Azerbaijan, America’s support for Armenia’s pacifist policy, and in general, Washington’s siding with Yerevan in the Virginia meeting prove that Baku should not trust America. It is better for the Republic of Azerbaijan to return to the region and, together with Russia and Iran, pursue the solution to the Karabakh problem within the framework of the territorial integrity of the countries and the non-change of international borders, as well as providing suitable conditions for the Armenian minority